เป็นเรื่องที่บุคคลนั้นยากจะเข้าใจ หากตกอยู่ในภาวะไม่มีตัวตน ไม่ว่าต่อสังคมหรือต่อใครคนหนึ่ง..
เขาจึงพยายามที่จะมีตัวตนในแบบที่เชื่อว่า สังคมจะยอมรับ หรือใครคนนั้นจะยอมรับ แท้แล้วนี่เพราะ “ผลอาจเริ่มจากเหตุ” ไม่ใช่เป็นเรื่องที่มีเหตุแล้วจึงเกิดผล..
หมายความว่า “เหตุ” เพราะเขาไม่รู้ตัวว่าจริงๆ แล้วเขานั้นมีความพิเศษ หรือมีคุณค่า มีความสำคัญ อยู่กับใคร หรือจุดไหน อย่างน้อยก็ต่อตัวเขาเอง มีบางอย่างบดบังมันตั้งแต่ต้น “ผล” จึงทำให้เขาไม่สามารถผลักดันตัวตนในความพิเศษนั้นจนนานเกินไป และใช้ชีวิตอย่างคิดว่าตนเป็นคนไม่สำคัญ ไม่ดีพอ ต่อใครหรืออะไร และอาจเพียงพยายามทำในสิ่งที่คิดว่า “มีความหมาย” บางอย่างไปวันๆ
ที่โชคร้ายกว่าคือเขาไม่มีวันเป็นหรือเหมือน หรือได้คนที่เขาไล่ตามนั้นเลย ไม่มีวัน…
